บทที่ 155

เอ็มม่าเหลือบมองไปรอบๆ ในที่สุดสายตาของเธอก็หยุดลงที่สร้อยข้อมือ

"เราเอาสร้อยข้อมือไปจำนำก่อนแล้วค่อยไถ่คืนทีหลังแล้วกันนะ เด็กคนนี้ไม่คิดจะบอกกันล่วงหน้าเลย"

สตีเวนคิดว่าเป็นความคิดที่ดี "ได้สิ เดี๋ยวผมไถ่คืนให้ทีหลังเอง"

"ว่าแต่เด็กคนนั้นอายุเท่าไหร่กันนะ ดูยังเด็กมากเลย เธอจะยังไม่บรรลุนิติภาว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ